U pratećem programu takmičenja, vinske sudije takmičenja Concours Mondial de Bruxelles (CMB) su pored obilaska vinarija imale priliku da se bliže upoznaju sa Istrom i kao gastronomskom destinacijom. Zbog toga su degustaciju lokalnih vina i kobasica nastavili u Istarskoj kući kobasica, edukativno-informativnom centru u mestu Sveti Petar u Šumi posvećenom istraživanju, valorizaciji i promociji istarske kobasice napravljene od mesa autohtonih istarskih svinja. Ovo mesto sa tek nešto više od 1000 stanovnika danas ima šest registrovanih proizvođača kobasica i drugih mesnih prerađevina. Tradicija proizvodnje kobasica u Svetom Petru u Šumi seže u 17. vek kada su monasi u lokalnom samostanu započeli proizvodnju kobasica po tradicionalnoj recepturi.

A pored kobasica, na stolu su se našla i lokalna vina, a među njima i

Malvazija 2022 - Radanović - Mladi vinar Luka Radanović svoju vinsku filizofiju zasniva na istarskim lokalnim sortama malvaziji i teranu. Ova butik vinarija se nalazi u selu Zovići u centralnoj Istri. Vinogradi se nalaze na nadmorskoj visini od 350 metara. Vino prijatnog mirisa i svežine. Herbalne note, bagremov cvet, kruška, vinogradarska breskva, kompleksno na nosu. Srednje telo, harmonično, postojano.

Filomena 2019 - Anđelini - Vinarija koju su osnovale porodice Velan i Anđelini. Porodični podrum datira iz 1924. godine. U vlasništvu imaju 14 hektara vinograda na nadmorskoj visini od 450-474 metara. Istarska malvazija koja pokazuje svoju punoću i snagu, ali ujedno i delikatnu svežinu i mineralnost. Zaokružena, harmonična impresija. Hladna maceracija 2 dana. Vino je sazrevalo u bariku od bagrema 8 meseci. Uzbudljivo vino koje je ujedno vrlo zahvalno za uparivanje sa hranom.

Florens Rose 2022 - In Sylvis - Vinogradi vinarije In Sylvis (na latinskom: u šumi) se nalaze upravo okruženi šumama u ataru sela Sveti Petar u Šumi, u srcu istarskog poluostrva na nadmorskoj visini od 330 metara. Vrlo karakterno vino, naročito u današnjoj poplavi anemičnih linearnih rozea. Roze od sorte teran. Suvo vino, s puno svežine a ujedno i dopadljive voćnosti.

ISTARSKA PRAŠČINA                      

U istarskoj priči o kobasicama sve počinje od svinje. Uzgoj svinja radi proizvodnje sušenih mesnih proizvoda sastavni je deo tradicionalnog istarskog seoskog domaćinstva. Ubijanje svinje odnosno "svinjokolj" je u Istri poznato pod nazivima "praščina" ili "praščevina". To je centralni zimski događaj za seosku porodicu oko koga se okupljala šira rodbina i komšiluk. Pre posla se obično nazdravljalo bićerinom domaće rakije. Po izvođenju svinje iz praščaka (svinjca), životinju bi jednim potezom usmrtio "meštar za štoknut", seoski majstor koji  je išao od dvorišta do dvorišta i samo to radio, za šta bi bivao nagrađen svinjskim fileom (lungićem, ledvicom ili ladvenicom), jedinim delom svinjskog mesa koji se nije solio i sušio. Domaćica bi u posudu prikupila svinjsku krv od koje su se kasnije radile ili krvavice ili šugo s iznutricama. Domaćin bi sa svojim pomagačima pristupio bekarenju: odvajanju pojedinih delova svinjskog mesa za kasnije soljenje i sušenje.

KAMBA, TRIPIĆ I MURELIĆ

Domaće istarske kobasice se tradicionalno oblikuju na tri načina: na pedalj dugačke međusobno spojene "mureliće", u dugačkoj formi koja se za sušenje previje preko kolca pa se zato naziva "na dugo" odnosno "na Kambu" ili na dužinu od približno metar koja se onda previje  na pola preko kolca i tada se zove "tripić". Sveže kobasice se odmah posle punjenja vešaju na sušenje, često sa lovorovim granama.Suše se pet do deset dana i onda se mogu konzumirati termički obrađene: na gradelama, kuvane u vinu, u kiselom kupusu, u maneštrama, itd. Kada se suše duže vreme, od jednog do tri meseca, tada nastaju trajne (sušene) istarske kobasice koje se režu na kolutove i jedu sirove.

Jedan od tradicionalnih načina da se kobasica sačuva duži vremenski period je priprema kobasica u masti. Na svinjskoj masti kobasice se kratko prže, zatim se poslažu u veliki lonac i zaliju rastopljenom mašću. Tako čuvane, kobasice mogu potrajati i godinu dana, a u istarskoj tradiciji su se kobasice tako čuvale da bi se njima mogli nahraniti nadničari na prolećnim i letnjim poljoprivrednim radovima.

NA ISTARSKOJ CRVENOJ ZEMLJI

Nakon degustacije vina i kobasica iz centralne Istre, domaćini su nas poveli i da se na licu mesta upoznamo sa istarskim vinogradima na crvenoj zemlji. Čuvena crvena zemlja se naziva još terra rossa i od antičkih vremena je cenjena za uzgoj vinove loze. Na obodu Svetog Petra u Šumi se nalaze vinograd malvazije i novi vinograd u vlasništvu vinarije In Sylvis. Dok smo obilazili redove malvazije, primećujemo da je u vinogradu uzgojni oblik jednogubi Gijo. Vlasnik vinarije In Sylvis dodaje da je jednogubi Gijo najbolji uzgojni oblik ako pričamo o malvaziji. U vinogradu ne koriste pesticide i herbicide. Posađeno je 4.500 čokota po hektaru. Nije potrebno navodnjavanje.

NAZAD NA KATEGORIJU